شما

مرکز مطالعات حکمت – دانش و فن معماری و شهرسازی ایرانی اسلامی

Select a news topic from the list below, then select a news article to read.

برج پیرعلمدار دامغان مرمت شد

فرستادن به ایمیل چاپ مشاهده در قالب پی دی اف

برج پیرعلمدار دامغان مرمت شد

شناسهٔ خبر: 2966655 -
دامغان - رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان دامغان از مرمت برج پیرعلمدار این شهرستان خبر داد و گفت: در این راستا ۳۵۰ میلیون ریال اعتبار هزینه شده است.

معصومه داوودیان در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به مرمت و بازسازی برج پیرعلمدار دامغان اظهار داشت: این برج یکی از نمونه های بسیار ارزشمند معماری قرن چهارم ایران است.

وی با یادآوری اینکه این برج به صورت گنبدی شکل و ۱۳ متر ارتفاع و چهار متر و نیم قطر دارد، اضافه کرد: در بدنه برج تزئینات آجری و گچی زیبایی وجود دارد که در وسط این تزئینات کتیبه ای با خط کوفی نوشته شده که حروف الف و لام این نوشته ها از کشیدگی خاصی برخوردار بوده و این مهم باعث زیبایی بیشتر این برج شده است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان دامغان یادآور شد: در داخل این برج بر روی گچ های تزئین شده کتیبه ای دیگر به رنگ سرمه ای وجود دارد که آیه ۱۰ سوره زمر بر روی آن نوشته شده است.

داوودیان خاطر نشان ساخت: بر اساس کتیبه های موجود در این برج که با خط کوفی نوشته شده است، این برج در سالهای ۴۱۷ تا ۴۲۰ هجری قمری به دستور ابوحرب بختیار بن محمد که از سوی قابوس بن وشمگیر پادشاه آن زمان به عنوان حاکم ایالت قومس منصوب شده بود ساخته شده است.

وی اظهار داشت: ۳۵۰ میلیون ریال اعتبار برای استحکام بخشی دیوارها، ساخت پشت بندها برای جلوگیری از ریزش و کاه گل دیوار هزینه شده است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان دامغان گفت: برج پیرعلمدار در محل خوریا و در مجاورت مسجد جامع این شهر واقع و در فهرست آثار ملی ثبت شده است.

تنها بازمانده‌ خیابان لاله‌زار قدیم مرمت و بازسازی شد

فرستادن به ایمیل چاپ مشاهده در قالب پی دی اف
تنها بازمانده‌ خیابان لاله‌زار قدیم مرمت و بازسازی شد
معاون خدمات شهری شهرداری تهران با اشاره به تملک 28 میلیارد و 500 میلیون تومانی خانه دایی جان ناپلئون توسط شهرداری تهران گفت: در حال حاضر قوه قضاییه سند این خانه باغ را به نام شهرداری تهران و سازمان زیباسازی به ثبت رسانده است و ملک به شهرداری تهران تحویل داده شده و توسط سازمان زیباسازی مرمت و بازسازی شده است.این خانه-باغ به وسعت 8500 متر در تقاطع خیابان‌های فردوسی و لاله زار قرار دارد که در سال 84 به ثبت میراث فرهنگی رسید. شهرداری تهران نیز این خانه را خریداری کرد.

وی ادامه داد: باید در خصوص استفاده از این مکان تصمیم گیری شود اما ممکن است به عنوان نگارخانه، موزه یا مکانی برای نمایش آثار تاریخی ارزشمند سازمان زیباسازی مورد استفاده قرار گیرد.

عبداللهی با بیان اینکه در بهمن ماه سال 93 شورای شهر تهران یک فوریت طرح الزام شهرداری تهران در خصوص تملک، احیا و بازسازی خانه باغ اتحادیه را پس از مدت‌ها بحث و بررسی مبنی بر خرید این خانه، تصویب کرد، افزود: خانه-باغ اتحادیه یا همان خانه امین السلطان که به خانه "دایی جان ناپلئون" معروف است، به عنوان تنها بازمانده‌ خیابان لاله زار قدیم و یکی از با ارزش ترین معماری‌های دوره قاجار محسوب می شود.

به گزارش شهرنوشت، خانه - باغ اتحادیه یکی از آثار باقیمانده از باغ بزرگ لاله‌زار در محدوده منطقه 12 شهرداری تهران است که 12تیرماه سال1384 با شماره 12057 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد، اما در پی عدم خرید آن توسط سازمان میراث فرهنگی، مالکان خانه اتحادیه درخواست خروج این اثر از فهرست آثار ملی را به دیوان عدالت اداری دادند و سرانجام این خانه 24 اسفند 1388 از فهرست آثار ملی خارج شد. این خانه متعلق به امین‌السلطان صدراعظم ناصرالدین‌شاه، مظفرالدین‌شاه و محمدعلی‌شاه قاجار بوده است که پس از کشته شدن او، توسط «حاج رحیم اتحادیه» خریداری شد.

ارگ علیشاه تبریز در آستانه نابودی / ساخت و ساز در مجاورت بنای 700 ساله

فرستادن به ایمیل چاپ مشاهده در قالب پی دی اف
ارگ علیشاه تبریز در آستانه نابودی / ساخت و ساز در مجاورت بنای 700 ساله
طبق مواد 560 و 564 قانون مجازات اسلامی هر نوع عملیات در حریم آثار تاریخی ثبت شده که منجر به تزلزل بنیاد و یا تخریب این آثار شود جرم محسوب می شود. با این حال ساخت و ساز در مجاورت ارگ تاریخی تبریز ادامه دارد.
ارگ علیشاه تبریز در آستانه نابودی / ساخت و ساز در مجاورت بنای 700 ساله

معماری نیوز: ساخت و ساز در حریم بناهای تاریخی اتفاق تازه‌ای در کشور نیست و پیش از این مسئولان شهری با ساخت سازه‌هایی کژنهادی چون برج جهان نما در حریم میدان نقش جهان اصفهان و برج تجارت در حریم دروازه درب کوشک قزوین از خود شاهکارهایی به یادماندنی در تاریخ معاصر تخریب هویت تاریخی شهر بر جای گذاشته بودند ولی این موارد در برابر فاجعه که هم‌اکنون برای ارگ علیشاه تبریز در حال وقوع است، هیچ به حساب می‌آید.

اگر برج جهان نما و برج تجارت؛ خط آسمان و منظر تاریخی و فرهنگی بنا را مخدوش می‌کردند ساخت این سازه و گودبرداری را در مجاورت ارگ تبریز چه می‌توان نامید؟

ارگ 700 ساله تبریز زخم خورده تاریخ است. بنای اولیه ارگ در بین سال‌های ۷۱۸ تا ۷۳۹ هجری قمری با هدف ساخت آرامگاه بزرگی در صحن مسجد علیشاه تبریز در هنگام وزارت علیشاه انجام شد. این ارگ که در برابر حمله روس ‌و انگلیس به شهر تبریز آسیب دیده ولی استوار مانده بود.

این ارگ در مشروطه نقطه تمرکز مدافعان تبریزی بود. آن‌ها توپی را نیز به بالای ارگ انتقال داده بودند تا در دفاع از مواضع خود از آن استفاده نمایند. با سقوط تبریز و به هنگام اشغال تبریز بدست قوای روس در سال ۱۲۹۰ روس‌ها دیوار ارگ را به توپ بستند. پس از اشغال نیز به علت بی مبالاتی روس‌ها در جابجایی گلوله‌های توپ آتش بخشی از برج و باروی ارگ را فرا گرفت.

در سال ۱۳۱۰ حصار و باروهای قاجاری ارگ تخریب شد و ارگ با عنوان مسجد علی‌شاه به ثبت در فهرست آثار میراث فرهنگی ایران رسید. در سال‌های ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷ بیشتر سازه‌های قاجاری بنا با بهانه ایجاد فضای سبز تخریب شد.

در سال ۱۳۷۶ مجری طرح مصلای جدید تبریز در محدوده بنای ارگ اقدام به خاکبرداری عمیق در محدوده شرقی ارگ با استفاده از ماشین‌آلات سنگین نمودند. در نتیجه این خاکبرداری بازمانده‌های زیر‌ساخت های مسجد ارگ علیشاه نابود شد.

در بازسازی ارگ مابین سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۱ توسط سازمان میراث فرهنگی ایران باقیمانده علایم و نشانه‌های مربوط به ساخت و ساز دوران قاجار از این بنا زدوده شد.

امروزه تنها بخشی از دیوارهای عظیم و محراب بسیار بلند شبستان جنوبی این مسجد برجای مانده‌است که با ساخت و سازی که در مجاورت این ارگ در جریان است بیم آن می‌رود که این بخش باقیمانده هم تخریب شود.


همین چند روز پیش بود که معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گفته بود «نسیم بهاری» به سمت خانه ها و بناهای تاریخی در حال وزیدن است و در شرح آن  گفته بود این نسیمی است که به نظر می رسد با همکاری و همدلی دستگاه های مختلف برای نجات خانه های تاریخی و اررشمند همسو است و از تخریب های گاه و بیگاه آن ها قرار است جلوگیری کند.

مسابقه طراحی داخلی ایستگاه 7 مترو تبریز

فرستادن به ایمیل چاپ مشاهده در قالب پی دی اف

برگزاری مسـابقه طراحـى داخلـى و طراحـى ورودى‌هـاى ايسـتگاه‌های مترو تبریز

یک نیم دری به معماری گذشته. این بار در بیرجند

فرستادن به ایمیل چاپ مشاهده در قالب پی دی اف
یک نیم دری به معماری قدیم
رنجبر _شیشه های رنگارنگ روی در چوبی، طاق های قرینه، ظرف های مسی و چینی قدیمی، سقف گنبدی و خنکای مطبوع نسیم و عطر و بوی یک اتاق از خانه ای قدیمی، اما این اتاق قدیمی بوی کهنگی نمی دهد و از هر گوشه آن طراوت و تازگی می تابد؛ نشاط، زیبایی و آراستگی در خانه سنتی را می توان در لابه لای همه طرح و نقش های این بنای مدرن یافت.
اتاقی سنتی چون تابلویی جذاب و اصیل با حفظ همه سنت ها و اصالت های ناب خانه های قدیم بیرجند در میان بافت مدرن خانه توجه  هر بیننده ای را جلب می کند، یک اتاق با طرحی قدیمی ساز در یک ساختمان نوساز و مدرن مانند یک انسان سنتی از نسل دیروز جا خوش کرده است، بانویی هنرمند را به یاد می آورد که با حفظ همه اصالت ها از سر انگشتانش هنرها می بارد که ریشه در سنت مردمی دارد از جنس قدیم.
دو لنگه در چوبی که بسته می شود فارغ از همهمه خیابان، سکوت حکمفرما می شود، اینجا همان جایی است که می شود آرامش خانه مادربزرگ را یک بار دیگر تجربه کرد.
مهندس «هوشمندی» که بیش از نیم قرن از عمرش می گذرد با تلفیق معماری جدید و قدیم گوشه ای از فرهنگ قدیم بیرجند در خانه سازی را به تصویر کشیده است و می گوید: همیشه دوست داشتم این فضا را در خانه ام ایجاد کنم تا اصالت های فراموش شده و میراث فرهنگی را حفظ کنم تا آنکه با اصرار همسرم و خانواده اش که کمک زیادی کردند توانستم این فضا را در خانه ام ایجاد کنم.
او که 20سال در کمیته  فنی و ثبت آثار میراث فرهنگی حضور داشته به خوبی می داند حفظ کوچک ترین اثر و بنای قدیمی ارزش بالایی دارد به همین دلیل دنبال یافتن آرامش گمشده در خانه های قدیمی فراموش شده است.
از سکوت قابل اعتنا در این اتاق می گوید، سکوتی که در هیچ جای ساختمان مدرن سازش یافت نمی شود و از نورپردازی به سبک قدیم و قرینه سازی هایی که چشم را نوازش می دهد.
روی کناره های ابری جاجیم می نشینم و بر بالشت های ترمه دوز تکیه می زنم و سماور زغالی که امروز حتی نمی توان تصورش را هم کرد ناخودآگاه نگاهم را به خود جلب می کند. وی ادامه می دهد: این اتاق پنجره ای به بیرون ندارد و روشنایی آن از طریق آب نمای روبه روی درچوبی تامین می شود.
شیشه های رنگی در را نشان می دهد و تصریح می کند: اگر چه نمونه آن در ایران تولید می شود اما کیفیت شیشه های قدیمی را ندارد و شیشه های با کیفیت تر از اوکراین وارد می شود و او برای ثبت خاطرات آن روزها ناچار شده برخلاف میلش شیشه های وارداتی نصب کند، حتما ارزش یادآوری خاطرات قدیمی را دارد.
در چوبی با اقتدار و ظرافت روی لنگه چوبی می چرخد. برای چفت و بست کار حتی از بست های چوبی استفاده شده است.
آن طور که می گوید: در با استفاده از طرح و ابعاد درهای عمارت رحیم آباد ساخته شده و در اجرا و ساختش از نجارهای میراث فرهنگی کمک گرفته ام، هرچند ساخت آن ها بیش از یک سال طول کشید اما ظرافت در انحنای در و پنجره ها به خوبی دیده می شود.
کنار در پنجره های ثابتی تعبیه شده که او آن ها را خلاقیتی می داند که در هیچ خانه قدیمی وجود ندارد.
زمان و هزینه زیادی برای ساخت این اتاق در مقایسه با ساخت یک اتاق مدرن صرف شده و او معتقد است ارزش این اتاق در مقایسه با دیگر قسمت های ساختمان بیشتر است.
اتاق نیایش 
«اینجا فقط اتاق آرامش نیست بلکه از آن به عنوان اتاق نیایش هم یاد می شود. افراد خانواده برای خواندن نماز و دعا به این اتاق می آیند.» 
سکوت و آرامش این فضا مقدمه ای برای نیایش شده است. «هوشمندی» این را می گوید و این که نشستن روی مبل و صندلی برای برخی سخت است. افراد مسن فامیل دوست دارند ساعت ها روی زمین این اتاق نشسته و آرامش را تجربه کنند، مهمان ها پس از پذیرایی در سالن خانه که طاق هایی سنتی ساز دارد به اینجا می آیند، استراحت می کنند و فال حافظ می گیرند.
وی می افزاید: هرچند خانه پدری ام قدیمی نیست اما وقتی دانشجو بودم سقف خانه را به صورت گنبدی درآوردم. 
در ساختمان های مدرن با همان اسکلت بندی می توان فضای سنتی ایجاد کرداما ایجاد این فضا با توجه به ظرافتی که دارد نیروی انسانی زیادی می خواهد.
بادگیرها به کمک کولر آمده
از علاقه اش به معماری قدیم بیرجند حرف می زند و ادامه می دهد: کانال های کولر در اتاق سنتی طوری ساخته شده که به واسطه بادگیرها هوای سرد از پشت بام به داخل اتاق هدایت می شود و نمونه ای از بادگیرهای خانه های قدیمی در این طرح ایجاد شده است.
وی از زمستانه و تابستانه بودن اتاق سنتی به عنوان یکی دیگر از ویژگی های آن یاد می کند و توضیح می دهد: این اتاق زمستان با کرسی مستطیلی، تشکچه های مربع و لحافی بزرگ سپری می شود.
«هوشمندی» تفاوت عمده فضای مدرن و سنتی را در طرح و نورپردازی یکنواخت اتاق ها و خانه های قدیمی می داند که در مقایسه با خانه های مدرن با طرح و رنگ های متفاوت چشم را آزار نمی دهد و به بیننده آرامش فکری می دهد.
30 سال از زمانی که او برای جمع آوری اشیای قدیمی وقت صرف کرده می گذرد و او برخی از آن ها را از دوران کودکی همسر و خودش به این اتاق آورده، برخی را خریداری کرده یا هدیه گرفته است.
او از نگاه کمرنگ برخی ها به اشیای قدیمی گلایه دارد و می گوید: گاهی اوقات اشیای قدیمی را که در انبار خانه ای بدون استفاده مانده است خریداری و تعمیر کرده ام تا میراث فرهنگی زیر غبار رنگ نبازد.
وی بر حفظ سنت های قدیم بیرجند تاکید دارد و معتقد است: باید افکار نسل جوان را نسبت به حفظ میراث فرهنگی تغییر داد و اهداف، مزایا و ویژگی های ساخت فضاهای سنتی را برای آن ها تشریح کرد، هرچند شاید ساخت یک فضای سنتی با وقت و هزینه زیاد برای نسل جوان که انتظار رسیدن به نتیجه در زمان کمی را دارند جذاب نباشد.
به اعتقاد وی، فضاهای سنتی به جوانان معرفی نشده است و آن ها فکر می کنند یافتن این مکان ها فقط در خانه های قدیمی  امکان دارد در حالی که می توان با استفاده از توان فنی و طراحی متخصصان میراث فرهنگی این فضاها را در خانه های مدرن با حفظ فرهنگ قدیم بیرجند ایجاد کرد.
او ارزش گذاری برای فرهنگ  و معماری بیرجند و معرفی آن به آیندگان را از اهداف ایجاد اتاق سنتی در خانه اش عنوان و اضافه می کند: نسل جدید بی حوصله است و ترجیح می دهد به خرید وسایل پر زرق و برق ویترین مغازه های لوکس بپردازد تا آن که اشیای قدیمی را مرمت و بازسازی کند و همچنین سلیقه اش را با سلیقه سازنده وسایل هماهنگ می کند.
طعم واقعی زندگی
وی می گوید: گاهی اوقات باید برای غبار روی وسایل و اشیای قدیمی هم ارزش قائل بود اما نسل امروز فکر می کند وسایل پشت ویترین عتیقه فروشی باید بدرخشد غافل از آن که این وسایل منتقل کننده فرهنگ قدیم است.
از لذت نوشیدن چای می گوید که روی سماوری زغالی دم کشیده است، از غذایی که روی آتش می پزد و بوی آن از مطبخ تا وسط سرا را در بر می گیرد. او همه این ها را طعم یک زندگی واقعی می داند که این روزها فراموش شده است.
برای بازگشت به این تجربیات متفاوت او روی بام خانه را مانند صحن خانه های قدیم تخت های چوبی گذاشته و فضایی با  سقف مشبک که آسمان را می توان از لابه لای روزنه هایش دید طراحی کرده است، حتی در فضای مدرن خانه اش هم طاق هایی با استفاده از معماری قدیم بیرجند طراحی شده است.
حرف آخرش این است که با ساخت خانه های مدرن مبارزه نمی کنم اما می توان از سنت های مدرن در کنار احیای فضاهای قدیمی استفاده کرد. او عکاس هم هست و خاطراتی در قاب دوربینش جا گرفته از بافت قدیم بیرجند و تصاویری از شهرهایی مانند سمرقند و بخارا، آبشار ویکتوریا و...

صفحه 17 از 47