دکتر اولیا نیازی به معرفی ندارد . کارشناسی معماری اش را از دانشگاه تگزاش گرفته .فارغ التحصیل کارشناسی ارشد از دانشگاه علم و صنعت است و دکتری را از دانشگاهتهران اخذ نموده است . محاسنش به سفیدی زده . نشان به این نشان که برای معماری اسلامی این مرزو بوم چه خون دلها خورده است . و امروز افتخار دارد زائر حضرت رضا باشد و افتخار ی برای مشهد است که ایشان مدرس دورس دوره کارشناسی ارشد معماری اسلامی در دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) است.
خیلی خاکی و متواضع مانند معماری اسلامی حاضر به مصاحبه میشود. و با وقت کوتاهی که دارد ما هم کمتر وقت ایشان را میگیرم. باشد که علاقمندان به استفاده از دانش ایشان ؛ فرصت استفاده از این دانشمند برجسته را در همایش جایگاهعناصر دین در توسعه شهری پیدا کنند. ا زایشان میپرسم:استاد !با توجه به مرتفع سازي ساختمان ها که در عصر حاضر شاهد آن هستيم ، محرميت چگونه عرضه مي شود؟
دکتر اولیا: آينده شهر بسيار موهوم است، در كلاس هايي كه امروز تدريس مي شود مدام از فضاي معماري اسلامي و سنتي صحبت مي شود، اما درعمل با عکس آن مواجهه مي شويم . ساختمان هايي ساخته مي شود كه آدمي شرم ميكند به آن بنگرد و گويي اين بلند مرتبه سازي شكلي بسيار اصلي پيدا كرده است براي ساير ساختمانها . تخريب ساختمانهاي قديمی و جايگزين كردن ساختمان هاي بلند ، امری عادی و بدیهی شده است در جامعه امروزی ؛ از يك رو مي گوييم پايتخت معنوي جهان اسلام از يك سو وقتي به روند ساخت و ساز مي نگريم نگران آن هستيم كه به كجا خواهد رفت؟ مسئله ارتفاع در ساختمانها چه مي شود؟ وقتي آدمی سوار بر آسانسور در ساختمان های بلند می شود ، ناخواسته و ناخودآگاه چشمش به سويي كشيده مي شود كه محيط امن و خصوصي براي خانواده ي همسايه است كه اين اتفاق براي پايتخت معنوي ايران بسيار قابل تامل است. كثرت كار بد از وقاحت آن نمي كاهد. قاعده لاضرر كه در مباني فقهي و اسلامی است به راحتي زير پا گذاشته مي شود و بدون هيچ توجهي از آن عبور ميشود . يكي از مصاديق اين پايمالي، جنبه بصري مي باشد. صورت مساله براي ما مجهول شده است، در مقياس شهر سازي ، مطلوب ، معلوم نيست ، موهوم است و غبار آلود ، نا مفهوم است و نامعلوم ، در نظام اسلامي مي بايست به قاعده لاضرر که یکی از مهمترین قواعد اسلامی می باشد توجه داشت و به آن احترام ویژه گذارده شود . حق حريم براي افراد نيز در بلاد اسلامي باید در حد مطلوب رعایت شود .
