به داشت محيط در تمدن ايراني اسلامي
(از منظر معماري و شهرسازي)
محمد هادي عرفان[1]
چكيده مقاله :
نگارنده در اين مقاله سعي دارد تا با تفكيك مساله پيشگيري و درمان از يكديگر ، در نيمه نخست مقاله به سابقه تئوري و نظريه پردازي و تاريخچه تجربه هاي اجرايي مساله پيشگيري در بهداشت محيط اعم از مكان يابي شهرهاي جديد بپردازد.
سپس در نيمه دوم مقاله نويسنده ، به تجربه هاي مصداقي و مشخص مسلمانان درباره بهداشت محيطهاي درماني خواهد پرداخت. و در پايان جمع بندي مختصري از اين دو بخش مقاله ارائه خواهد شد . اين مقاله داراي هفت فصل درباره ديدگاههاي ابن خلدون، ناصرخسرو،ابن بطوطه، و معرفي درباره باغهاي ايراني، آب در شهرسازي ايراني و امر حسبت و مقوله مهم بيمارستان سازي در فرهنگ ايراني اسلامي خواهد بود.